Pastorale brief

Het corona-virus heeft zijn eerste verjaardag gevierd. We zijn nu al bijna een jaar in de greep van de pandemie, met alle beperkingen op het gebied van contact en ontmoeting. Op 11 maart 2020 was de laatste gewone kerkdienst met biddag. Sinds die tijd is veel anders gegaan en geworden, ook in de kerk. Daar kunnen (en mogen) we over klagen. En we mogen ook verlangen en bidden dat we nu snel van deze pandemie worden verlost. Maar we kunnen ook danken. In deze pastorale brief wil ik ter bemoediging een aantal zegeningen van God tellen — zegeningen, die we in deze nare en voor sommigen heel zware tijd óók ontvingen. Ik wens u sterkte, geduld en Gods nabijheid om het vol te houden en uw zegeningen te blijven tellen, tot we elkaar weer gewoon kunnen ontmoeten. Tot ziens! Ds. Johan Visser

Tel je zegeningen,
één voor één

Niet alleen vragen en bidden, maar altijd ook danken, is één van de gebedsopdrachten van de apostel Paulus (Filippenzen 4:6). Bij alles wat je op je hart hebt aan zorg, verdriet en verlangen, is het goed en nodig om ook oog te hebben voor de zegeningen van de Here God. ‘Tel uw zegeningen, één voor één’, zingt een lied van Johannes de Heer, ‘en ge ziet Gods liefde dan door alles heen.’ Welke zegeningen laten ons door de corona-tijd heen iets zien van die liefde?

1. We zijn er nog

Het corona-virus is de Noorderkerk niet voorbijgegaan, maar we mogen dankbaar zijn dat er in de gemeente tot nu toe slechts weinig mensen direct of indirect aan overleden zijn. ‘Het is de goedertierenheid van de HEERE dat wij niet omgekomen zijn’, staat er in het bijbelboek Klaagliederen (3:22).

2. Gods werk gaat door

Ondanks alle activiteiten en plannen die niet doorgingen, de kerkdiensten die beperkt of helemaal niet toegankelijk waren, het gebrek aan ontmoeting en ook de zorg over jongeren en anderen die we minder zien, gaat Gods werk gaat door.

Er deden mensen geloofsbelijdenis, er werden kinderen gedoopt, elke zondag klonk het Woord van God online en/of voor een kleine groep in de Noorder, we ontvingen nieuwe ambtsdragers en een nieuwe koster en ook het geloofsgesprek en de onderlinge verbondenheid op de kringen, andere activiteiten, in het jeugdwerk en het pastoraat gingen door.
Ook het pionierswerk kreeg een vervolg (we hopen binnen afzienbare tijd een nieuwe pionier-predikant voor te stellen), in de Noorderkapel en deels bij de Open kerk bleven mensen komen en rond Kerst konden we met de kerst-knutsel-pakketten, online-activiteiten en presentjes een grote groep mensen in de buurt en de stad iets van het Kerstevangelie laten beleven.

3. We leren volharding

De Bijbelse waarheid dat beproevingen leiden tot volharding en zo een sterker vertrouwen op God, hebben we aan den lijve ondervonden. Ik heb bij heel wat mensen gemerkt dat ze in deze crisistijd en bij alles wat anders ging houvast en kracht vonden bij God en dat ze Hem en het samen geloven niet konden missen en dan ook stapje extra voor hun geloof zetten. De extra inzet en moeite die je moet doen om nu samen te geloven en te kiezen om God, elkaar en de kerk vast te houden, zorgt voor volharding, een vrucht van de Geest die we in onze levens en in de kerk niet kunnen missen.

4. We zijn samen het lichaam van Christus

Dankbaar zie ik hoe het lichaam van Christus, waarvan de Noorderkerk een deeltje is, echt werkt. We zien veel naar elkaar om, in contact, gebed en waar opgemerkt en gevraagd ook praktische zorg. Onze gaven worden meer ingezet op het gebied van zang, pastoraat en gebed. Er wordt geïmproviseerd en gezocht naar andere vormen: het midweekgebed met getuigenissen van gemeenteleden, de jeugddiensten met inbreng van de jeugd, de kinderkerk, de catechisatie en het jeugdwerk die op een andere manier blijven doorgaan, het online gebedsmoment, een pastorale brief enz. Deze zegen zal vast ook doorwerken in de tijd na de pandemie.

5. We beseffen dat het anders kan en moet

Deze crisis is op allerlei manieren een breuk in ons leven en in de samenleving, met heftige gevolgen soms. Een van de gevolgen is het besef dat het anders kan en dat er ook dingen veranderen moeten in onze manier van leven. Dat besef kan een weg naar God zijn en ik hoop en bid dat deze crisis ook die zegening in zich zal dragen, dat mensen binnen en buiten de kerk een nieuw begin zoeken en daarbij Gods genade en de weg van Jezus zullen vinden.

Nog andere zegeningen (of ook zorgen)? Tel ze ook, deel ze met elkaar en/of met mij! johan.visser@noorderkerk.nl

Klik hier voor de pastorale brief van 2020.

Related Posts

Leave a Reply