Zondag 14 september

Zondagochtend worden we door Christus genodigd aan Zijn tafel om bij brood en wijn herinnerd te worden aan Zijn liefde tot in de dood en versterkt te worden in het leven uit en met Hem. Als inleiding op de viering luisteren we naar Gen. 18:11-15. Een gemeentelid stuurde me de volgende poëtische ontboezeming naar aanleiding van de voorbereidingspreek die ik hier graag deel

Gedenk en geloof

Gedenk
Mijn verbond
Je doop, mijn kind
Geloof, kom zie
Mijn tafel van Liefde

Gedenk
Mijn dood
Je verlossing, mijn kind
Geloof, kom, zie
Mijn tafel van Liefde

Gedenk
Mijn opstaan
Je mag leven, mijn kind
Geloof, kom, zie
Mijn tafel van Liefde

Gedenk
Mijn komst
Je toekomst, mijn kind
Geloof, kom, zie
Mijn tafel van Liefde

Zondagavond zal de dienst van voortzetting en nabetrachting een speciaal karakter hebben. Zoals bekend hebben momenteel veel broeders en zusters elders in de wereld (Irak, Syrië en Nigeria) enorm te lijden onder terreur en extreem geweld. Omdat wij avondmaal vieren in gemeenschap met de wereldwijde kerk is het een uitgelezen moment om deze zondag bewust voor hen te bidden en God aan te roepen om Zijn ontfermen en in hun lijden en nood. Ter inleiding op dit gebed zal ik een korte overdenking houden.
In deze dienst is ook een voorganger uit Oeganda aanwezig, een bekeerde ex-moslim die na zijn bekering veel te verduren heeft gehad. Hij spreekt zaterdag op een bijeenkomst elders in het land ten behoeve van lijdende christenen. Hij zal zondagavond ook een (kort) getuigenis afleggen. Ik nodig ieder uit, ook als je niet gewend bent de avonddienst te bezoeken, deze dienst bij te wonen en mee te bidden. Is dat niet het minste wat wij voor onze broeders en zusters kunnen doen?

Paul Visser

Related Posts

Leave a Reply