Dominee Paul Visser is in de Amsterdamse Jordaan in gesprek. In deze aflevering spreekt hij met Izabela.
Izabela is als kind in Polen Rooms-katholiek opgevoed en later in Nederland ook naar katholieke kerken blijven gaan. Op een gegeven moment merkte ze dat ze inhoud miste. Ze zocht naar meer dan rituelen alleen en had de behoefte om vervuld naar huis te gaan. Een behoefte dat er iets gezegd werd waar ze wat mee kon of wat bij haar bleef hangen.
Voor Paul Visser is het belangrijk dat een gelovige niet zijn verstand op nul en blik op oneindig zet. Het is belangrijk dat in het geloof hart en hoofd bij elkaar blijven en dit ziet hij bij Izabela terug.
Izabela ziet het geloof als een vriendschap. In een vriendschap moet van beide kanten tijd en aandacht gestoken worden, anders werkt het niet. Je kunt vriendschappen niet afdwingen of forceren, maar je hier wel voor openstellen en er dan van genieten. Dat is ook de manier waarop God werkt: Hij is op een kwetsbare manier naar ons op zoek. Hij dwingt dit af, maar legt wel de boel open.
Meer weten?
Mail naar: dominee@noorderkerk.org
