Zondag 24 juni

Zondagmorgen 24 juni lezen we voor de laatste keer uit het boek Daniël (hoofdstuk 9), ter voorbereiding op de wijkkringen in de week erna.

Samen luisteren we naar het indringende gebed dat we daar van Daniël horen. Indringend en actueel!

Lees het vast even door als je kunt, dat vergemakkelijkt het luisteren…

Bij het rooster voor de gebedshuizen stond deze week het volgende veelzeggende citaat van Dietrich Bonhoeffer wat ik hier graag doorgeef:

 

Bidt zonder ophouden (1Thessalonicenzen 5: 17)

Als we dit woord horen, beginnen we al tegen te sputteren. Wij willen dat de mens werkt en zijn plicht doet. Wij zijn gebedsvreemd geworden. Maar hoe bemoedigend is het als wij er in ons bidden achter komen dat God leeft en spreekt en steeds wacht op ons tot wij zijn woord in ons binnenste hebben opgenomen en dat wij God dan aanroepen en dat Hij ons hoort. De christelijke zaak staat of valt met het gebed.

Bidden is niet alleen maar vragen en ook niet alleen maar danken. Bidden is allereerst stil worden, zodat wij Gods woord horen. En als wij Gods woord horen kunnen wij ook op de juiste manier hierop reageren, in woord en daad. Bidden betekent: je leven op God en Zijn woord richten, dat door Christus tot ons kwam. Het betekent je leven aan hem toevertrouwen. Het betekent Gods leven tot het jouwe maken. Bidden betekent God nabij komen en nabij blijven, omdat hij ons nabij gekomen is.