Dat blijft het.
Dat je God van de hand kunt doen en Hij toch als geen ander hart voor je houdt.
Dat je Jezus kunt wegjouwen en Hij voor je blijft bidden.
Mensen kunnen er zomaar van ondersteboven raken.
Ook nu!
Kijk maar wat er op Pasen in de Noorderkerk gebeurt…
Zondag 24 maart luisteren we in de ochtenddienst naar Markus 14:47-52.
Er komen drie reactie op de gevangenneming van Jezus voorbij: van de leerlingen… van Jezus… en van een jongen die naakt de nacht in vlucht.
Elke reactie geeft te denken…
Welkom!
Vespers in Stille Week
In de Stille Week, van 25-30 maart, zal er elke avond in onze kerk een vesper worden gehouden van 20.00 – 20.30 uur. We lezen het lijdens-evangelie, zingen ervan, worden stil en bidden met elkaar. Zo volgen wij Jezus op die ongekende weg die eindigde in de dood… en uitliep op het leven. Zegenrijk is het om daar gedurende deze week stil van te worden. Om op Pasen uit te breken in een blijde jubel voor Hem, die onze nood en dood voorgoed te boven kwam. Welkom!
Op Eerste Paasdag,
vanouds dé dag waarop toetreders na een periode van catechese hun geloof beleden,
zij werden gedoopt en in de gemeente van Christus werden opgenomen,
zullen een tiental mensen belijdenis afleggen van hun geloof,
waarvan er maar liefst zes worden gedoopt.
Bijzonder… een werk van de Geest in tienvoud.
Ieder van heeft een eigen geschiedenis.
Er zijn die er van jongs bij opgroeiden en gaandeweg al persoonlijker op Christus betrokken raakten.
Er zijn er die wegraakten, van de kerk, van God, maar door de hemel werden ingehaald.
Er zijn er die er van huis uit niks hadden, maar er niet meer omheen konden
En er zijn twee broeders uit de Vluchtkerk, die opgroeiden als moslim en ruim een half jaar geleden ontdekten dat Christus de Levende is.
Eén ding is zeker: de Opgestane gaat Zijn genadige en ongekende gang in deze wereld en onze stad tot op de dag van vandaag!
Vol dank aan Hem leven we naar deze Paasdienst toe…!
In totaal deden er 26 mensen mee aan de belijdeniskring (in twee groepen). Twaalf van hen deden al eerder belijdenis, maar volgden dit in het verlangen wijzer te worden van God en de wandel met Hem. Anderen besloten nu nog geen belijdenis te doen, maar een komend seizoen er verder op door te gaan. Met vreugde zie ik terug op veel leerrijke momenten en mooie gesprekken. Daarnaast ben ik – op hun verzoek -geregeld in de Vluchtkerk geweest voor Bijbelstudie en gebed met onze Afrikaanse broeders en zusters. De twee broeders die nu belijdenis doen en gedoopt worden hebben daar met hart en ziel aan meegedaan. Voor mijzelf was (is) dit ook een zeer verrijkende ervaring! Overigens is hun toekomst onzeker: vanaf 31 maart moeten zij in principe de Vluchtkerk verlaten. Onze ogen zijn op God. Zij weten hun leven in Zijn hand.
Paul Visser
