Om blij van te worden…
We maken verrassende dingen mee in de Noorderkerk. Het afgelopen jaar waren er maar liefst 24 mensen van 20 tot 77 jaar (de oudste is een lieve vrouw uit de Jordaan die na 60 jaar ‘van het geloof af te zijn geweest’ weer aanklopte!), die meededen met de belijdeniscatechese. Acht daarvan hadden al langer of korter geleden belijdenis van hun geloof gedaan, maar waren op zoek naar een stuk verdieping. Van de andere zestien waren er zes die vorig jaar de ontdekkerscursus Christianity Explored volgden en die aan deze ontdekkingstocht graag een vervolg wilden geven. De andere tien waren vooral jongeren die in de Noorder zijn opgegroeid en studenten. Al met al waren we dus met met een heel gemengd stel mensen, qua leeftijd, achtergrond, niveau en kennis. Bijzonder is het dan te merken dat die verschillen zich toch goed met elkaar verdragen. En ondergeschikt worden zodra je samen gaat luisteren naar die andere Stem. Blijkbaar zijn en blijven we dan allen leerlingen. Je blijft je samen verbazen… én over wat je wist én over wat je nog niet wist.
Wat we gedaan hebben…
In twee groepen hebben we ons wekelijks bezig gehouden met gedeelten uit de brief van Paulus aan de gemeente van Rome. Een boeiende ervaring! Voor het eerst geen ‘boekje’ gebruikt maar alleen een open Bijbel op tafel gelegd. Om samen te luisteren naar wat daar aan de orde wordt gesteld. Het raakte vaak diep… riep allerlei vragen op… gaf ruimte om intens en open met elkaar in gesprek te komen. Over wat er omgaat tussen God en ons. Over wat het mooie en lastige is van geloven in genade, van wandelen door de Geest, van opnieuw of anders leren leven in relatie tot God, jezelf en elkaar. Er is door ieder enthousiast en betrokken meegedaan. Samen ervoeren we het vaak als een soort hoogtepunt van de week. Met Pasen gaan tien van hen hun geloof belijden… overtuigd en kwetsbaar. God dank!
Waar ik van droom
Het was mooi om met deze mensen een seizoen lang op te lopen. Mensen die verlangen om méér van God aan de weet te komen. Vaak denk ik dat er veel meer van die mensen rondlopen – overigens ook onder hen die al jaar en dag in de kerk komen! – dan je op het eerste gezicht vermoed. Ik droom ervan om ze op het spoor te komen, zowel binnen als buiten de kerk. En bid daar geregeld om. Omdat ik geloof dat het Gods eigen verlangen is om met zulke mensen in contact te komen….
Heb je zin om een volgend seizoen mee te gaan doen en een seizoen zo’n geloofsleertraject te volgen, weet je dan van harte welkom. En wil je er eens over praten, laat dat dan aan me weten.
Paul Visser
